Zakaźne zapalenie gruczołu krokowego i jego cechy

W medycynie przez infekcję rozumie się infekcję narządu lub tkanki różnymi drobnoustrojami, a także pasożytami i niektórymi owadami. Dlatego zakaźne zapalenie gruczołu krokowego to zapalenie gruczołu krokowego wywołane przez bakterie, wirusy lub grzyby.

Częściej sprawcą staje się pierwsza grupa drobnoustrojów. Zastanów się, jakie przyczyny mogą wywołać infekcję prostaty, jak objawia się choroba i jak można ją leczyć u mężczyzn.

Przyczyny zakaźnego zapalenia gruczołu krokowego

Zdrowy człowiek posiada mechanizm obronny przed różnymi organizmami obcymi – układ odpornościowy. Jeśli ten mechanizm zawiedzie lub powstaną warunki, w których infekcje są silniejsze niż odporność, dochodzi do zakażenia tkanki prostaty, co prowadzi do procesu zapalnego i nieprzyjemnych objawów.

Zakaźne zapalenie gruczołu krokowego może być spowodowane przez:

1. Seks z zarażonym partnerem. Nawet jeśli kobieta nie ma widocznych objawów chorób przenoszonych drogą płciową, ale jest patogen, mężczyzna może się zarazić. Z reguły najpierw zaczyna się zapalenie cewki moczowej, a następnie infekcja wzdłuż dróg moczowych wchodzi do prostaty i powoduje tam zapalenie gruczołu krokowego.
2. Istniejące ognisko infekcji w ciele. W przypadku zapalenia płuc, grypy, próchnicy i innych chorób patogen może zostać przeniesiony do prostaty wraz z przepływem krwi z innych narządów.
3. Cechy stylu życia. Alkohol, nikotyna, brak aktywności fizycznej osłabiają układ odpornościowy, w wyniku czego sprawcami choroby stają się bakterie stale zasiedlające skórę i błony śluzowe człowieka.
4. Urazy. Podczas uprawiania sportu, walki lub wypadku można wywierać mechaniczny wpływ na krocze, co prowadzi do uszkodzenia tkanek prostaty i może wywołać zakaźną postać choroby.
5. Hipotermia. Ze względu na niską temperaturę otoczenia, a następnie zamrażanie, układ odpornościowy może nie być w stanie poradzić sobie z bakteriami, które dostały się do organizmu.

Zakażenie gruczołu krokowego jest możliwe przy niektórych zabiegach medycznych i operacjach. Na przykład zapalenie gruczołu krokowego może być wywołane przez cewnikowanie, które zostało wykonane z naruszeniem wszystkich zasad i przepisów. W tym przypadku najpierw rozwija się zapalenie cewki moczowej, a dopiero potem, jako powikłanie, zapalenie gruczołu krokowego. Choroba może być również powikłaniem biopsji.

Najniebezpieczniejsze dla zdrowia mężczyzn są infekcje przenoszone drogą płciową.

Objawy postaci zakaźnej

Zakaźne zapalenie gruczołu krokowego ma zawsze ostry przebieg, objawy pojawiają się niespodziewanie dla pacjenta, szybko nasilają się i budzą poważny niepokój. Nie można zignorować oznak tej choroby.

Mężczyźni przychodzą do lekarzy z następującymi dolegliwościami:

1. Ostry, często pulsujący ból między odbytem a jajami. Może "dawać" genitaliom, dolnej części pleców lub brzuchowi.
2. Wzrost temperatury ciała do 38-39 stopni, gorączka, dreszcze. Temperatura w odbytnicy może być podwyższona, a pod pachami może być utrzymywana w normalnym zakresie.
3. Częste oddawanie moczu i chęć oddawania moczu, zwłaszcza w nocy.
4. Ból podczas oddawania moczu, przerywany strumień moczu, pieczenie w cewce moczowej.
5. Osłabienie, nudności, utrata apetytu, bóle mięśni lub stawów.
6. Zaburzenia stolca - podczas defekacji rozwijają się zaparcia lub pojawia się ból.
7. Zmniejszony popęd seksualny, powolna erekcja, bolesny wytrysk.

Jeśli mężczyzna nie spieszy się do lekarza i odczuwa ból lub próbuje samodzielnie leczyć antybiotykami i środkami ludowymi, ból i zaburzenia dróg moczowych mogą minąć po pewnym czasie. Powstaje złudzenie powrotu do zdrowia. W rzeczywistości infekcja nie zniknęła, a ostra postać zapalenia gruczołu krokowego przekształciła się w przewlekłą. Oznacza to, że od czasu do czasu mężczyzna będzie miał zaostrzenia, a także istnieje ryzyko rozwoju niepłodności.

Zakaźne zapalenie gruczołu krokowego może skutkować zatruciem krwi i śmiercią pacjenta, więc nie ma czasu do stracenia na samodzielne radzenie sobie z patologią.

Nowoczesne metody diagnostyczne

Obraz kliniczny jest tak wyraźny, że lekarz może postawić prawidłową diagnozę na podstawie wymienionych powyżej objawów. Oprócz typowych reklamacji brana jest również pod uwagę anamneza, którą otrzymujemy w recepcji – dlatego ważne jest, aby w odpowiednim czasie skontaktować się z placówką medyczną.

Aby wybrać właściwą taktykę leczenia, ważne jest, aby dokładniej zrozumieć, co dzieje się w organizmie i jaki patogen powoduje patologię. Dlatego w tym przypadku wymagana jest pewna ilość badań.

Podczas wizyty lekarz przeprowadzi następujące czynności:

1. Będzie mierzył temperaturę ciała w odbycie i pod pachą (przy zakaźnym ostrym zapaleniu gruczołu krokowego będzie różnica w odczytach do 0, 5 ° C).
2. Sprawdź stan węzłów chłonnych w okolicy miednicy.
3. Obmacuj podbrzusze, krocze, dolną część pleców.

Masaż prostaty z tą postacią choroby nie jest wykonywany z powodu silnego bólu. Taka manipulacja może również wywołać przeniesienie infekcji z gruczołu do innych narządów i układów, z późniejszą prawdopodobną śmiercią. Nawet podejrzenie zakaźnego zapalenia gruczołu krokowego jest przeciwwskazaniem do takich zabiegów.

Ważne są badania laboratoryjne krwi, moczu, kultur bakteryjnych. Za ich pomocą możesz określić rodzaj patogenu i potwierdzić stan zapalny.

Z metod instrumentalnych można zastosować TRUS, CT, MRI, uroflowmetrię (w celu określenia szybkości odpływu moczu) i inne metody, według uznania lekarza prowadzącego. Najczęściej wystarczające jest badanie ultrasonograficzne transrektalne w połączeniu z metodami laboratoryjnymi i danymi z wywiadu. CT lub MRI wykonuje się w przypadku podejrzenia guza lub w przypadkach wątpliwych.

Nowoczesne zasady leczenia

Jeśli nie ma wyraźnych oznak zatrucia organizmu, leczenie jest dopuszczalne w domu. W przeciwnym razie wymagana będzie hospitalizacja, dożylne wlewy środków przeciwbakteryjnych i wzmożone monitorowanie przez personel medyczny. W obu przypadkach chory potrzebuje leżenia w łóżku - nawet niewielka aktywność fizyczna może wywołać rozprzestrzenianie się infekcji w organizmie przez krwioobieg.

Leczenie pacjentów ma na celu osiągnięcie dwóch celów: zwalczanie patogennej mikroflory i poprawę ogólnego samopoczucia. Ogólnie rzecz biorąc, ruch w tym kierunku ma na celu zapobieganie śmierci lub rozwojowi powikłań.

Zwalczanie infekcji

Jeżeli w trakcie badań laboratoryjnych zostanie ustalone, że zakaźne zapalenie gruczołu krokowego jest wywoływane przez bakterie (co zdarza się najczęściej), podstawą terapii powinno stać się zastosowanie środków przeciwbakteryjnych. Jeśli rozpocznie się właśnie takie leczenie, to poprawa samopoczucia nastąpi po 2-3 dniach. Jednak w tym celu lek musi być prawidłowo wybrany. Nie bez znaczenia jest również czas przyjmowania leku – może on sięgać nawet miesiąca, w zależności od konkretnego leku i stopnia uszkodzenia prostaty. Leczenie nie może być przerwane.

Oprócz rodzaju patogenu lekarz musi wziąć pod uwagę kilka innych czynników.

1. Indywidualna charakterystyka pacjenta, stan serca, wątroby i nerek.
2. Jeśli to możliwe, dokonaj wyboru na korzyść silniejszego leku, przyćmiewając takie środki bakteriostatyczne.
3. Efekt terapii lekami przeciwbakteryjnymi powinien być bakteriobójczy, to znaczy mający na celu zniszczenie patogenu, a nie zatrzymanie jego rozwoju w tkankach gruczołu krokowego.

Z tych powodów zakaźne zapalenie gruczołu krokowego nie może być leczone samodzielnie. Bez wykształcenia medycznego i umiejętności interpretowania miar diagnostycznych wybór odpowiedniej substancji przeciwbakteryjnej jest prawie niemożliwy. Opóźnienie, podobnie jak niewłaściwe leczenie w tym przypadku, może kosztować życie.

Leczenie objawowe

Intensywność bólu w zakaźnym zapaleniu gruczołu krokowego jest taka, że standardowe leki przeciwbólowe i przeciwskurczowe mogą być bezużyteczne. W takich wyjątkowych przypadkach, aby złagodzić ból, lekarz może w krótkim czasie przepisać środki odurzające.

Można również przypisać:

1. Diuretyki (jeśli nie występuje ostre zatrzymanie moczu) w zapobieganiu zapaleniu pęcherza moczowego.
2. Środki przeczyszczające (w przypadku zaparć) w celu zmniejszenia nacisku na gruczoł krokowy.
3. Niesteroidowe leki przeciwzapalne.
4. Alfa-blokery - w celu normalizacji procesu oddawania moczu.
5. Środki zwiotczające mięśnie łagodzące skurcze mięśni dna miednicy.

Jeśli podczas zakaźnego zapalenia gruczołu krokowego rozpoczęło się ostre zatrzymanie moczu, pacjentowi można założyć cewnik moczowy.

Jeżeli w trakcie terapii okaże się, że samopoczucie pacjenta nie ulega poprawie, jest to powód do wykonania dodatkowego TRUS, aby wykluczyć ewentualny ropień prostaty. W wątpliwych przypadkach można również wykonać biopsję tkanki prostaty. Jeśli diagnoza zostanie potwierdzona, chory przechodzi doraźną operację otwarcia i drenażu ropnia. W takim przypadku antybiotykoterapia nie zostanie anulowana.

Niebezpieczeństwo zakaźnego zapalenia gruczołu krokowego

Jeśli mężczyzna skonsultował się z lekarzem w odpowiednim czasie i nie naruszył jego zaleceń, prawie zawsze następuje powrót do zdrowia. W niektórych wariantach rozwoju zdarzeń możliwe jest przejście do postaci przewlekłej lub wystąpienie zespołu przewlekłego bólu miednicy (CPPS).

Inne prawdopodobne konsekwencje:

• odmiedniczkowe zapalenie nerek lub zapalenie pęcherza moczowego;
• zatrucie krwi;
• powstawanie przetok.

Zakaźne zapalenie gruczołu krokowego dobrze reaguje na leczenie, jeśli zostanie rozpoczęte w odpowiednim czasie. W tym celu mężczyzna musi słuchać stanu swojego zdrowia. Jeśli ból zaczyna się w okolicy krocza z jednoczesnym wzrostem temperatury ciała w odbycie i zaburzeniami oddawania moczu, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Stosowanie środków ludowych i stosowanie się do rad przyjaciela lub żony może zakończyć się katastrofą.